Bastiaan

Als nieuw lid van dit forum, zouden wij het erg prettig vinden als u zich aan ons voorsteld, zodat wij weten wie er met ons meekijkt naar onze berichtjes en de foto's van onze kindjes :) !

Moderators: vera, jits27, wendy

Plaats reactie
Gebruikersavatar
Esthervd
Berichten: 29
Lid geworden op: di okt 24, 2006 9:23 am

Bastiaan

Bericht door Esthervd » zo nov 05, 2006 7:39 pm

Hallo,

Wij zijn Erik en Esther en hebben een dochter, Femke, van bijna 2 en een zoontje van 5 weken, Bastiaan, met achondroplasie.

Bij de geboorte van Bastiaan zagen de artsen al dat hij korte bovenarmen en bovenbenen had en na een paar dagen hoorden we dat ze er vanuit gingen dat hij een groeistoornis had. Uiteindelijk hebben we vorige week de uitslag van het bloedonderzoek gekregen waarbij onze vermoedens bevestigd werden; hij heeft achondroplasie.

We zullen waarschijnlijk in de toekomst nog tegen veel vragen aanlopen, maar voorlopig willen we gewoon genieten van onze ontzettend lieve zoontje. Overigens hebben we nu al veel aan de informatie op dit forum gehad, maar ook aan al jullie individuele websites!

Groetjes,
Erik, Esther, Femke & Bastiaan.

Gast

Bericht door Gast » zo nov 05, 2006 7:58 pm

welkom op dit forum !
vooreerst proficiat met de geboorte van jullie prachtige zoon ...
als je vragen hebt ... shoot !

groetjes

steven en sarah (papa en mama van Aude)

Gebruikersavatar
Valerie & Jeroen
Berichten: 111
Lid geworden op: do mei 19, 2005 6:44 pm

Bericht door Valerie & Jeroen » ma nov 06, 2006 2:19 pm

Van harte gefeliciteerd met de geboorte van Bastiaan! Probeer misschien eens een fotootje te posten, dat zou leuk zijn.

En vraag maar raak hoor, geen probleem!

Groetjes,
Valerie & Jeroen
Mama en papa van Arthur (11/08/2003) en Thomas (31/05/2006)

Gebruikersavatar
wendy
Site Admin
Berichten: 259
Lid geworden op: di jan 18, 2005 3:50 pm

Bericht door wendy » ma nov 13, 2006 10:44 pm

Hoi,

Sorry voor de late reactie, maar natuurlijk ook van ons een warm welkom.
En ook hier geld; vraag maar raak! Niks is gek!!!!
Groetjes van Wendy, mama van Myrthe (19-08-2003)

Gebruikersavatar
Vera2
Berichten: 137
Lid geworden op: zo aug 13, 2006 12:10 pm

Bericht door Vera2 » di nov 14, 2006 12:37 pm

Hoihoi,

Welkom en gefeliciteerd met jullie zoon. Of eigenlijk moet dat andersom; gefeliciteerd met jullie zoon en welkom!

Wat komt er veel op je af, he..die eerste maanden. Stel gerust je vragen, hoor. Er zitten hier ervaringsdeskundigen in alle leeftijden.
En vragen staat vrij..alhoewel..als kleine "beloning willen we natúúrlijk wel graag een fotootje zien van jullie ongetwijfeld geweldige ventje... :D
Liefs, Vera
(trotse mamma van Anouk, 21-07-2004)

Kijk ook eens op Anouk's website; http://www.anoukswereld.nl

Gebruikersavatar
Esthervd
Berichten: 29
Lid geworden op: di okt 24, 2006 9:23 am

Bericht door Esthervd » wo nov 15, 2006 12:32 pm

Hallo,

Bedankt voor jullie lieve reacties! Ik had ondertussen al een vraag gesteld (en antwoorden gekregen) en er zullen in de toekomst vast wel meer vragen komen!

En hierbij een foto van Bastiaan:

Afbeelding

Groetjes
Erik & Esther

Gebruikersavatar
Vera2
Berichten: 137
Lid geworden op: zo aug 13, 2006 12:10 pm

Bericht door Vera2 » wo nov 15, 2006 12:42 pm

Agossie, wat lief!
Wat een schatje..en wat een prachtige stoere bos haar!

Op zo'n ventje kun je niet anders dan héél erg trots zijn....
Liefs, Vera
(trotse mamma van Anouk, 21-07-2004)

Kijk ook eens op Anouk's website; http://www.anoukswereld.nl

Gebruikersavatar
Valerie & Jeroen
Berichten: 111
Lid geworden op: do mei 19, 2005 6:44 pm

Bericht door Valerie & Jeroen » do nov 16, 2006 10:27 am

Super, wat lief! Inderdaad al een stoer kapsel, schitterend!
Valerie & Jeroen
Mama en papa van Arthur (11/08/2003) en Thomas (31/05/2006)

leen beerman
Berichten: 17
Lid geworden op: wo dec 20, 2006 6:50 pm

Bericht door leen beerman » vr dec 22, 2006 8:03 pm

Eric en Esther,

Ook van ons een dikke proficiat met de lieve Bastiaan.
Femke moet ongeveer zo oud zijn als ons meisje elise, zij wordt 2 in Februari.
Het is voor niemand makkelijk te horen dat zijn kindje ap heeft, en zeggen dat het wel went is moeilijk voor te stellen, maar het is echt zo! Je eigen kind is altijd volmaakt of de armpjes nu kort of lang zijn... Wij vinden ons meisje niet klein, maar alle andere kinderen abnormaal groot!

Geniet van dit prachtige leventje en probeer de zorgen weg te jagen want een nieuw leventje is het mooiste wat er is!

Leen Beerman
Meer over onze elise op http://www.elise-beerman.nl

Gebruikersavatar
Esthervd
Berichten: 29
Lid geworden op: di okt 24, 2006 9:23 am

Bericht door Esthervd » wo jan 03, 2007 6:46 pm

Hallo Leen,

Het is inderdaad niet makkelijk om te horen dat je kind AP heeft. Maar het blijft onze zoon en het is gewoon een heerlijk ventje waar we erg blij mee zijn!

In het begin waren we onzeker omdat we niet precies wisten wat AP is en wat we konden verwachten (dat weet je met kinderen nooit, dus dat weten we nu nog niet, maar we kunnen er ons nu een betere voorstelling van maken). Maar we denken er tegenwoordig niet zoveel meer over na, ons kind is inderdaad volmaakt, zoals jij dat zegt, alleen al omdat het ons kind is. En wennen doet het nu al, we vertellen het ook aan iedereen en we hebben het al geaccepteerd. 'Tuurlijk zullen we tegen wat dingen aanlopen waarvan we wellicht niet weten hoe we daar mee om moeten gaan, maar dat heb ik ook met onze dochter van 2 die geen AP heeft....

Maar ik ben blij dat er mensen zijn met een eigen website en met een forum zoals dit, want vooral in het begin wil je er veel van weten en over lezen. En ik ben er van overtuigd dat die informatiebehoefte wel zal blijven bestaan!
Groetjes
Erik & Esther

papa en mama van Femke (13/11/2004) en Bastiaan (29/09/2006)

Gebruikersavatar
Vera2
Berichten: 137
Lid geworden op: zo aug 13, 2006 12:10 pm

Bericht door Vera2 » do jan 04, 2007 8:21 am

Hahaha..grappig, ik zie nu dat je oudste dochter iets jonger is dan mijn Anouk. En dan heb je daarna Bastiaan nog gekregen. Twee kinderen jonger dan mijn grietje.

En dan kijk ik naar Anouk en dan denk ik; sjonge, ben jij alweer zó oud!

:D

Fijn te lezen dat het goed gaat met jullie, en dat jullie van jullie prachtzoon kunnen genieten.

Maar, zonder negatief te willen zijn, val jezelf niet aan als je opeens toch een "acceptatiedip" krijgt. Ik dacht ook dat ik de achondroplasie van Anouk volledig had geaccepteerd, tot ik na een paar maanden toch nog een terugslag kreeg. En dat viel me zo tegen van mijzelf, het voelde als verraad richting mijn meisje. Maar dat is het niet, inmiddels heb ik geleerd en ook van anderen begrepen dat de verwerking gepaard kan gaan met hele lange rustige periodes en af en toe een terugslag. Heeft ook met de gewenning en acceptatie te maken. En nog heb ik af en toe momenten dat de realisatie dat Anouk ap heeft als een mes door me heen snijdt. Die momenten zijn maar kort, en betekenen absoluut niet dat ik Anouk liever anders zou zien dan ik doe, want ik ben dol op haar en vind haar precies zoals ze meot zijn, maar soms doet het me verdriet om haar omringt te zien met kinderen die een stuk groter zijn, haar te zien schrikken als er een groep kinderen langs haar heen rennen, haar daarin kwetsbaar te zien (terwijl ze verder alles behalve kwetsbaar is, hihi!). En weet je...dat mag. En de realisatie dat dit mag, kostte me meer moeite en tijd dan de acceptatie van de ap.

Mmm, beetje vaag verhaal, maar wat ik wil aangeven is dat je je niet schuldig moet voelen als je de achondroplasie na een tijdje opeens eens minder accepteert. Dat hoort er volgens mij ook bij. Dan is het een kwestie van er niet in blijven hangen.

Misschien niet het meest opbeurende berichtje, maar ik bedoel het positief. Bastiaan lijkt me echt een kanjer, en jullie komen er wel!
Liefs, Vera
(trotse mamma van Anouk, 21-07-2004)

Kijk ook eens op Anouk's website; http://www.anoukswereld.nl

Gebruikersavatar
Kris
Berichten: 34
Lid geworden op: wo jun 08, 2005 9:20 pm

Bericht door Kris » do jan 04, 2007 10:21 am

Allereerst ook een ZEER GROTE PROFICIAT MET DE ZOON (beter laat dan nooit, he...) EN WELKOM.

En vera (en aan iedereen), Ik snap je volledig hoor... we hebben allemaal onze goede en soms minder goede dagen....
De ene dag gaat het supergoed ivm met de acceptatie, en soms vallen we eens terug, met de gedachte "waarom bij ons, waarom overkomt ons dit".
Maar als je dan jouw zoon of dochter over de vloer ziet rennen, bedenk je toch dat je hem/haar totaal niet meer kan missen en dat hij perfect is zoals hij moet zijn. In mijn geval : Ik zou Ian zelfs niet meer anders willen !!!! Raar he

Kris
Kris, trotse papa van Maura (10/7/07), Ian (10/3/03) en Ella (10/5/99)

Gebruikersavatar
Esthervd
Berichten: 29
Lid geworden op: di okt 24, 2006 9:23 am

Bericht door Esthervd » do jan 04, 2007 11:47 am

Hallo Vera en Kris,

Het is helemaal geen vaag bericht, ik begrijp jullie helemaal.

Ik kan me inderdaad voorstellen dat er een periode komt waarin we een terugslag/dipje krijgen. We zijn erg realistisch ingesteld en weten ook dat dit erbij hoort en dat het mag. Maar het is nu een babietje zoals ieder ander en daar genieten we gewoon van. En nu is het ook wellicht de onwetendheid wat je in de toekomst kan verwachten, ookal hebben we al veel gelezen.

Maar, het is een lief, tevreden en geweldig ventje!!

Esther
Groetjes
Erik & Esther

papa en mama van Femke (13/11/2004) en Bastiaan (29/09/2006)

Gebruikersavatar
Vera2
Berichten: 137
Lid geworden op: zo aug 13, 2006 12:10 pm

Bericht door Vera2 » do jan 04, 2007 11:49 am

En zo ziet hij er ook uit!

:D
Liefs, Vera
(trotse mamma van Anouk, 21-07-2004)

Kijk ook eens op Anouk's website; http://www.anoukswereld.nl

leen beerman
Berichten: 17
Lid geworden op: wo dec 20, 2006 6:50 pm

Bericht door leen beerman » vr jan 05, 2007 6:19 pm

Vera,

dat is zeer mooi onder woorden gebracht en ook ik heb in het verleden trots gezegd dat ik er helemaal over was en achteraf bleek dat toch niet zo te zijn. Het heeft toch echt wel tijd nodig hé. Maar het gaat steeds beter. Vorig jaar vond ik elise bijvb niet mooi met een rokje of jurkje omdat de kleine beentjes dan zo opvielen en nu draagt ze de laatste maanden zo vaak jurkjes omdat ik trots ben op haar kleine, gelukkig ondertussen iets molligere ( belgische uitdrukking vrees ik) lieve beentjes. En dan ben ik zo blij dat ik daar over ben... iedereen mag het zien hoe uniek ons meisje is en als ze dat raar vinden, wel dat is dan hun probleem.
Maar elise is al bijna twee en ik had dus ook wel meer tijd nodig als ik dacht...

En je hebt het mooi uitgelegd dat iemand zich niet schuldig moet voelen als hij/zij er problemen mee heeft. Iemand gaf me ooit devolgende raad: Gevoelens die je verdringt, gaan een eigen leven leiden en worden alleen maar erger. Dus geef tegenover jezelf eerlijk toe dat je boos bent, verdietig bent en je schaamt voor je kind als dat zo is.Aanvaard dt je dit voelt, pas zo kan je het verwerken...

Groetjes Leen
Mama van elise

Plaats reactie